O wartości organizacji szkoleniowej stanowią nie tylko takie czynniki, jak model biznesowy czy jakość oferty i realizowanych usług. Są to wszystko elementy wtórne wobec najważniejszego – jakości kadry. Dlatego też trudno jest w procesie opisywania standardów zupełnie pominąć różne punkty widzenia, jakie otrzymujemy w zawiązku z pełnionymi rolami.

Współczesna edukacja to coraz większe możliwości wynikające choćby z komunikacji internetowej, lecz również większa złożoność dla dostawców usług rozwojowo-szkoleniowych. W projektach szkoleniowych pracuje często wiele osób, które realizują różne zadania – począwszy od rozpoznania potrzeb klientów, przez zaprojektowanie szkolenia, stworzenie treści, aż po realizację szkolenia z użyciem narzędzi internetowych.

Dla uproszczenia złożonych procesów składających się na zaprojektowanie i dostarczenie usługi edukacyjnej podzieliliśmy standardy na role, które odpowiadają różnym zadaniom w projekcie i wymagają różnych kwalifikacji. W mniejszych firmach i projektach niektóre z nich mogą być łączone. Na przykład osoba pisząca treści szkoleniowe może również je publikować i prowadzić zajęcia online, a w skrajnych przypadkach, nie tak rzadkich na rynku firm jednoosobowych, wszystko może być wykonywane przez jedną osobę. Nie zmienia to faktu, że usługa edukacyjna wymaga wejścia w odpowiednie role i wykonanie przypisanych do tych ról zadań.

Podział przyjęty w tym opracowaniu kształtuje się następująco:

Opisując standardy, skupiliśmy się na kadrze dydaktycznej, czyli bezpośrednio związanej z uczeniem. Granicę tę niełatwo postawić, ale przyjmujemy, że usługi typowe dla innych zawodów, na przykład pisanie oprogramowania platformy e-learning lub produkcja filmowa, nie są przedmiotem tego opracowania.

W zarządzaniu zespołem pracującym nad projektem edukacji zdalnej, składającym się z różnych specjalistów – metodyka, autora, trenera, dewelopera i koordynatora – bardzo ważne staje się skuteczne łączenie różnych umiejętności i perspektyw. Każdy członek zespołu wnosi unikalne doświadczenie i wiedzę, co wymaga zintegrowanego podejścia i sprawnej komunikacji i koordynacji działań. Wyzwaniem jest stworzenie spójnego i efektywnego procesu pracy, który łączy różne obszary specjalizacji, jednocześnie pozwalając każdemu na wykorzystanie swoich mocnych stron. Kimkolwiek jesteś w zespole, oto kilka dobrych praktyk, które pomogą w osiągnięciu tego celu:

1. Regularna komunikacja. Organizuj regularne spotkania zespołowe, aby upewnić się, że wszyscy są na bieżąco z postępami projektu i mają jasność co do swoich zadań. Nawet jeśli jesteś tylko szeregowym członkiem zespołu, nie utyskuj na konieczność spotykania się w kwestiach, które wydają Ci się oczywiste i mogłyby być rozwiązane jednym mailem. Po pierwsze: zespół jest tak mocny, jak najsłabsze jego ogniwo, a więc nie ma znaczenia, że Ty wiesz wszystko. Po drugie: gdy wypracujesz metody współpracy, częste spotkania nie będą potrzebne, ponieważ będziecie zespołem z prawdziwego zdarzenia. To jednak wymaga czasu i zdobywania wspólnych doświadczeń.
2. Jasne role i jasna odpowiedzialność. Upewnij się, że każdy członek zespołu rozumie swoją rolę i odpowiedzialność, a także to, jak jego praca wpływa na inne elementy projektu. Nigdy nie ukrywaj się za stwierdzeniem, że Ty swoją część pracy wykonujesz dobrze i nie chcesz się wtrącać do działań innych. Często to właśnie uważność na działania całego zespołu pozwala zapobiec problemom.
3. Współpraca i feedback. Zachęcaj do otwartej współpracy między członkami zespołu. Nie bój się też wyrażać swojego zdania. Szczególnie podczas pracy z projektami nowymi i pełnymi niewiadomych warto postawić na wzajemne wsparcie i szczerość.
4. Elastyczność i adaptacja. Bądź gotowy do elastycznego reagowania na zmiany i dostosowywania planów projektu w odpowiedzi na nieprzewidziane wyzwania. Świat cyfrowy pełen multidyscyplinarnych projektów jest trudny, jeśli chodzi o idealne zaplanowanie całego procesu od początku do końca. Zbyt wiele składników decyduje o wyniku.