Perspektywa Dostępności

Cyfrowa dostępność to możliwość korzystania z treści i usług cyfrowych przez wszystkich użytkowników niezależnie od ich ograniczeń fizycznych, sensorycznych, poznawczych lub technologicznych. Jest to ważny aspekt projektowania doświadczenia edukacyjnego, ponieważ umożliwia uczestnictwo i rozwój wszystkich osób, które chcą się uczyć i rozwijać. Aby tworzyć dostępne doświadczenia edukacyjne, należy uwzględnić następujące elementy:

1. Świadomość istnienia kwestii cyfrowej dostępności i użytkowników z niepełnosprawnościami. Nie wszyscy użytkownicy mają takie same możliwości i preferencje w korzystaniu z treści i usług cyfrowych. Niektórzy mogą mieć trudności z widzeniem, słyszeniem, rozumieniem, poruszaniem się lub komunikowaniem. Dlatego należy znać ich potrzeby i oczekiwania, a także bariery, z którymi się spotykają.
2. Empatia, czyli uwzględnienie różnych potrzeb użytkowników, którzy mogą mieć ograniczone możliwości widzenia, słyszenia lub rozumienia. Empatia to zdolność do wczuwania się w sytuację i emocje innych osób. Pomaga ona projektantom doświadczenia edukacyjnego lepiej zrozumieć użytkowników i zaprojektować dla nich rozwiązania przyjazne, użyteczne i satysfakcjonujące.
3. Motywacja do tworzenia dostępnych doświadczeń edukacyjnych i zdobywania wiedzy na ten temat. Tworzenie dostępnych doświadczeń edukacyjnych to nie tylko kwestia etyczna i prawna, ale także korzyść dla projektantów i użytkowników. Dostępne doświadczenia edukacyjne mogą zwiększyć zasięg, zaangażowanie i efektywność procesu uczenia się. Aby tworzyć takie doświadczenia, należy stale poszerzać swoją wiedzę na temat cyfrowej dostępności i najlepszych praktyk w tym zakresie.
4. Wiedza o standardach, technologiach asystujących, WCAG i dostępności narzędzi edukacyjnych. Aby zapewnić cyfrową dostępność, należy stosować się do międzynarodowych standardów i wytycznych, takich jak **Web Content Accessibility Guidelines (WCAG)**, które określają cztery zasady dostępności: postrzegalność, operowalność, zrozumiałość i solidność. Należy także znać i testować różne technologie asystujące, takie jak czytniki ekranu, lupki powiększające, klawiatury alternatywne czy rozpoznawanie mowy, które pomagają użytkownikom z niepełnosprawnościami korzystać z treści i usług cyfrowych. Ponadto należy sprawdzać dostępność narzędzi edukacyjnych takich jak platformy e-learningowe, aplikacje mobilne czy gry edukacyjne, które mogą być wykorzystywane do tworzenia lub dostarczania treści edukacyjnych.
5. Konsekwencja w tworzeniu dostępnych doświadczeń edukacyjnych i dbaniu o wysoką jakość. Cyfrowa dostępność nie jest jednorazowym działaniem, ale procesem ciągłego doskonalenia i aktualizacji. Należy regularnie sprawdzać dostępność treści i usług cyfrowych za pomocą narzędzi automatycznych lub manualnych, a także zbierać informacje zwrotne od użytkowników. Należy także dbać o wysoką jakość treści edukacyjnych, tak aby były zgodne z celami i oczekiwaniami użytkowników, a także atrakcyjne, interaktywne i angażujące.

Podsumowując, cyfrowa dostępność w projektowaniu doświadczenia edukacyjnego to ważny i korzystny aspekt, który wymaga świadomości, empatii, motywacji, wiedzy i konsekwencji. Dzięki temu można tworzyć doświadczenia edukacyjne, które będą dostępne i satysfakcjonujące dla wszystkich użytkowników.

STANDARDY TEJ PERSPEKTYWY: